Monday: Color blind lang talaga!

May dalawang alien na sumakay sa jeep:

ALIEN1: Ano ka ba pare! Hindi kaya ganun yun!
ALIEN2: Alam mo pa sakin pare! Peyborit ko kaya yun!
ALIEN1: Pare ulyanin ka na!
ALIEN2: Hindi kaya! Baka ikaw! Color YELLOW ang sasakyan ni MR. BEAN!
ALIEN1: Hindi pare! Yellow green yun!
ALIEN2: Anak ng pating! Ano ka?! COLOR BLIND?!
---
At kelan pa naging yellow ang sasakyan ni Mr. Bean? Kakaloka! Buti na lang hindi nila pinag-awayan kung ano pangalan ni Teddy.. Kung hindi, mahabang diskusyon na naman iyon! HAAAAYS! :)

TUESDAY: EYEBAGS

Stressed ako. Obvious naman sa eyebags kong abot na hanggang ilong. Ilang pipino ba ang kailangan kong gamitin para matanggal ito?

Minsan nahihiya na ako sa mga classmate ko nung highschool. Tuwing may reunion kami, laging ganito ang situation:

Classmate: Wow, ang lakeeeeeeee ng eyebags!
AKO: Design yan... :(

---

Ang sabi nila normal lang ang eyebags kapag college na. Ang tanong ko naman, kung normal yun, paano pa kaya kapag may work na? Magiging maleta na?

Oh my gulay! Wag naman ganyanan. baka umabot na hanggang baba ang eyebags ko kapag nagkataon.

Ang mas importanteng tanong ay... May patutunguhan ba tong pagpapaka-stress ko ngayon? Hmm...

Monday: EQUILIBRIUM

Ok.. First post in my newest blog. Guess what? This is my 1000000000000th blog.

Sa totoo lang hindi ko na mabilang kung ilang blogs na ang nagawa ko at ilang blogs na ang na-deactivate ko. Wala lang. Trip ko lang gumawa tapos buburahin.. Gumawa tapos buburahin.. Gumawa tapos buburahin.. Was my behavior disturbed? I hope not.

Pero ngayon, I'm so inspired and passionate about my writing skills. Akalain mong mula sa mga kalokohan ko, may humahanga na pala sakin. Actually, pampalubag loob ko lang yun. Hindi talaga ako marunong magsulat, hehe. But I'm trying my very best. Pero minsan, mahirap magpakasidsid kung sanay ka sa mababaw.

Ok. Bakit nga ba Equilibrium ang title ng episode ngayon?

Nalaman ko na ang name ng crush ko na Clinical Instructor na may pusong mamon. Siya ay si Jun... Hala, nakalimutan ko ang surname. Ok fine, Jun Lozada na lang ang ipapangalan ko sa kanya.

History: Way back in 2008, first time ako na-inlove kay Jun. Actually na-inlove ako sa sideview niya. Nasa rurok na ako ng pagkakilig sa kanya nang bigla siyang magsalita. HAY! Malandi pala ang loka. Biglang bagsak ang lahat ng vital signs ko nang malaman kong BADING pala siya.

Sorry naman ako no. Wala na. Na-inlove na ako sa kanya. Hindi na niya maibabalik ang puso kong inangkin na niya. (PWE!) Kaya everytime na nakikita ko siya, parang HEAVEN ang feeling.. :)

Maswerte ako nang malaman ko ang pangalan niya. Parating naman ang kamalasan ko...

MAY BOYFRIEND NA SIYA... :(

Oh my gulay!

LESSON LEARNED: Kapag feeling mo sinuswerte ka, dapat maglungkut-lungkutan ka. Dahil there's always a rainbow after the rain..